Pas nu heb ik begrepen dat ik een stukje moet schrijven over mijn boekenkast. De titel ervan heb ik al. Over de rest denk ik na.
Beter laat dan nooit :-)
George (URL) - 27 Februari 2004
En denken valt nognie eens mee.
Voor frans@reusink.com
Paul (URL) - 27 Februari 2004
Ik zie Paul ter Beek voor me als een middelbare, sneue man, ergens in de provincie, die een harde krijgt op het moment dat wij hem aandacht geven. En dat we hem maar moeten negeren. Maar ja, dat ben ik.
(on topic)
Boekenkasten. Is er iets mooiers?
Niels (URL) - 28 Februari 2004
men wacht rustig af
Matthijs (URL) - 28 Februari 2004
Tja, dat ben jij, Piels.
Paul (URL) - 28 Februari 2004
Hebben frans@reusink.com &; Niels al geneukt met elkaar?
Piels heeft 't antwoord op deze levensvraag.
Die opgelost wordt op een nietszeggend blogspotje.
Heerlijk Helder Herenleed.
Paul (URL) - 28 Februari 2004
Twee dingen:
1. Ik ben op zoek naar nog snellere kippensoep dan die van je vrouw. Waar vind ik die hier?
2. Waarom is die suffe Ter Beek nu niet gebanned? Het moet niet gekker worden.
George (URL) - 28 Februari 2004
Zou je niet eerst denken, dan 't stukje schrijven en dan de titel bedenken?
Lieuwe (URL) - 28 Februari 2004
Suffie ter Beek is niet gebanned
omdat ie een Genie is, en Fransje
wil daarvan de vruchten plukken.
Dr. Aap heeft vergeefs z'n vogeltje
geneukt. Aaaaah, why explaining the
obvious, pearles & swine, et cetera?
obvious.
Paul (URL) - 28 Februari 2004
Ochtendjogging. Tussen de wagens. Tussen de schoolgaande jeugd. Tussendoor. Met verse dauw op zijn onderlip. Een man hoort fit te zijn. Zeker als hij triest is. Zeven kilometer. Na 29 minuten en 34 seconden is hij terug. Als hij zijn hart 160 keer laat tikken doet hij er net geen 25 minuten over. De sleutel zit in zijn linkersok. Op de sok staat ‘This is a blue sock’. Hij opent de deur, kleedt zich uit en bekijkt zichzelf in de spiegel. De ader in de linkerkuit valt iedere keer weer op. Hij neemt enorme proporties aan na de ochtendjogging. Hij wast zich provisorisch. (Bij een hartslag van 130 slagen zweet hij niet.) Hij poetst zijn tanden. Spoelt zijn mond. Spuwt. Richt vervolgens zijn aandacht op zijn triceps. (Ze ontwikkelen goed. Door de training. Viermaal weeks. Triceps extension en triceps pushdown. Twee oefeningen. De derde houdt hij geheim. Om de zeven weken verandert hij van schema. Nooit meer dan zes setjes per week voor de triceps. Idem voor de biceps. De borst kan negen setjes aan. De rug maximaal twaalf. Lattimus Dorsi; ontwikkelt zich niet zo goed. Harder trainen. Op dinsdag. Dinsdag rugdag.) Hij ontspant zich volledig. Deltaspieren zien er ook goed uit. Nog zes à zeven kilogram erbij. Dat is het doel. Hij is niet bewust triest als hij werkt. Aan lichaam, aan conditie, aan fiets. Deze trieste man rijdt doorgaans op een fiets. De fiets heeft vaak lekke banden. Door collega’s die hem niet kunnen luchten. Mannen met bierbuiken, veertigers. Bang van de concurrentie. Van een vetpercentage van tien procent. Hij dieet nu nochtans niet. Over een maand of twee staat hij wel scherp. Acht procent. Lekker. Nu is hij paranoïde. Dan ook. Diëten is de edelste vorm van zelfkastijding. (Eerste weken 500 calorieën minder. Gewicht moet dalen. Zoniet, zes maal per week trainen. Vier maal kracht. Tweemaal op vetverbranding. Tussen 55 en 60% van de maximale hartslag) Van diëten wordt hij zot. Hij neemt geen ongeoorloofde middelen. Ziet zichzelf als martelaar; met maar een doel. Zes kilogram. Zal hij dan niet meer triest zijn? Neen. Zal hij dan nog altijd overdreven veel lachen? Natuurlijk. Zijn vrienden vinden hem wuft. Lichtvoetig en goedgemutst. Een grap, een grol, nog een grap, nog een grol. ‘Met hem verveel je je nooit.’ Behalve hijzelf. Hij verveelt zich altijd, is altijd verward. En triest. Dat weten ze niet. Nooit. Mensen, die dat niet weten, kunnen toch geen vrienden van hem zijn? Dat beseft hij. Mensen verlaten hem uiteindelijk. Probleem opgelost. Zijn opa is gisteren gestorven. Zomaar, zonder meer. Weg, tot ziens, we zien elkaar nooit meer. Niet omwille van het rijm. Omwille van een hartstilstand. Arme man. Oud-strijder. Moegestreden. Zijn langste oorlog beëindigd. Weer verloren. Maar niet van de moffen nu. Van God. Opa zat toch al iedere week bij God. Close friends. (Van God los. Laat toch opa los. Er is niemand triester in de kosmos. Het is zonde van de spijt.) ’s Avonds keert hij terug naar huis. Terug naar af. Heeft nog geen hond die op hem wacht. Wil een hond. Woefwaf. Het is zo dat ik blaf. Rept zich naar de douche. Houdt van een bepaalde scent van Adidas. De douchegel, de shampoo, én de aftershave. Dan gaat hij sporten. Met uiterste precisie werkt hij zijn trainingsschema af. Mensen die zich niet aan trainingsschema’s houden zullen nooit zijn vriend zijn. Hij denkt dat de vrouwen vaak naar hem staren. En dat doen ze wel eens. Vooral dat meisje met de grote bril. Loopt uren op een band. Maakt geen vooruitgang. Het lijkt zijn leven wel. Mooi meisje, mooie bril. Gaan we snel van bil? Neen. Daar doet hij niet aan mee. Hij is gebonden. Aan handen, voeten, enkels en tong. Geen vrouwen nodig. Eén vrouw is genoeg. Zonder haar is zijn adem een klok. Een mechanisme dat uren aftelt. Tot het einde der examen. Toekomstige filologen moeten hard werken. Als ze er niet is, scheert hij zijn sik niet. Niemand begrijpt zijn rouwsymbool. ‘Mooie sik kerel. ’ Neen. Helemaal niet. Je vergist je. Hij doet pijn. Als hij voor het slapengaan leest, prikt de sik. De kin rust op het hoofdkussen wanneer hij leest. Hij leest niet vaak. Gelukkig is wie bijtijds waanzinnig wordt. Jelena Novakovic. Een dagboek. Dat leest hij nu. Hij wordt nog triester wanneer hij denkt aan oorlog, kindsoldaten, nepotisme en verkrachtingen. Zeker voor het slapengaan. Zeker verkrachtingen. Foetushouding. Geen paniek. Ademen. Aftellen. Ze komt zo. Ze bedriegt je niet. Zeker niet. Ze denkt nu aan jou. Aan je vlotte babbel, als het wat meezit. Walgen doet hij de hele dag. Probleem. Als hij mensen met een kind ziet. Flits. Gedachten zitten bij de daad. Vieze mensen in gekke posities. Gekke mensen in vieze posities. Flits. Huiveringen. Lelijke mensen zouden geen seks mogen hebben. Andere mensen ook niet. Dat hoofd loopt hem om. Hij wordt bestookt. Met copulerende mensen, met beelden van stervende mensen, met mensen die vreemdgaan, met boze wolven en een meisje. Teveel fantasie. Teveel Beverly Hills 90210 gekeken vroeger. Melrose Place, the Bold and the Beautiful, en andere rommel. Wat is fantasie? Wat bestaat? Waar staat hij? Hij weet het niet. Hij weet het allemaal niet. Niemand komt het hem vertellen. Hij begint te zweten. Woelend in bed. Hij zou dolgraag niet triest zijn. Vrij van alle zorgen. Een hoofd dat niet omloopt. Zoals miljoenen mensen het doen. Opstaan, rondlopen en écht wuft zijn. Je leeft maar een keer. Hij leidt een dubbelleven. Leeft nooit. Altijd op zijn hoede. De aanvallen, de walging, zijn absolute, onvoorwaardelijke liefde in een neoromantisch ideaal. Alles blijft bij het oude. Zijn adem: een klok. Zijn leven: triest. Zijn naam: Paul ter Beek.
George (URL) - 28 Februari 2004
De dynamiek
(van de boekenkast)
lijn (URL) - 28 Februari 2004
George kwam, zag en overwon. *neemt hoed af*
Eric (URL) - 28 Februari 2004
Ach ja.
Bel me 'ns op?
013-4565333
(En dat doen ze nie.
I rest my case.)
Dag lieverdjes. Sort of.
x
Paul - 28 Februari 2004
Een interessante man, als ik dat stuk zo lees.
David - 28 Februari 2004
Ach Paul, wie heeft er nou zin om te gaan bellen met iemand die alle kenmerken heeft van een potentiële stalker...?
Eric (URL) - 28 Februari 2004
Ik heb het geprobeerd te bellen, dat nummer, maar mijn telefoon besloot me tegen mezelf in bescherming te nemen en weigerde dienst. Lekker dan.
Vincent (URL) - 28 Februari 2004
Ik ga nooit naar komma.punt.netjes.
De maker van het gevalletje kan niet spellen.
Dan houdt 't voor mij op.
Hahahahah!
Paul (URL) - 28 Februari 2004
Piels verwijderd? Mijn hemel!
Heeft ie je gebeld, Fransje?
Of heeft ie aangebeld?
Paul (URL) - 29 Februari 2004
Weten jullie wat frans@reusink.com mij
ongeveer een week geleden aan de
telefoon vertelde?
'Je moet je vijanden met zorg uitkiezen.'
Daar heb ik gevolg aan gegeven, wees eerlijk.
En de vrouw die Ellingmann zorgvuldig aan het lijntje houdt (wederzijds, dus), weet alles van bovenvermelde conversatie.
(Weet ook Frans allang.) (Zucht.)
(De muziek die op dit moment door mijn
koptelefoon schalt, is 'Harem Scarem' van
Focus [op 'Hamburger Concerto', 1974].)
Frans, wees een Vent, en laat dit berichtje in je
commentaargedeelte staan, ja?
Deleten is trouwens ook goed.
Want velen, onder wie Dr. Aap, Vincent, Piels,
uitgeverijen, ga maar door, weten er al van.
Slaap lekker door, knul.
Paul (URL) - 29 Februari 2004
Zie je wel, Dqvid? Het lijkt of George al bij je ingetrokken is!
Klaus (URL) - 29 Februari 2004