Op zeker moment ben je alles vergeten: waarom zit ik hier, hoe kom ik hier vandaan. Maar hersendeskundigen weten net zo goed als jij en ik dat er een signaal bestaat dat antwoord geeft op die vragen. Dat antwoord komt altijd onverwacht en ongelegen. De mensen zijn onbetrouwbaar, zeggen we dan, ze zijn zichzelf niet meer, maar dat is niet zo: de mensen herinneren zich ineens iets wat ze vergeten meenden te zijn. Wat mij betreft: de mensen worden zichzelf.
Maar als je erin kunt slagen één gebeurtenis te vergeten, dan moet je er ook twee kunnen vergeten.
–*–*–*–*–*–*–
Naschrift 15 oktober: alles, uiteraard, naar aanleiding van Fin Kennedy's toneelstuk, en dus niet van deze tekst van Radiohead: