Ik dans in de hel. Jij weet niet hoeveel ik van haar hield, ze weet het zelf niet eens. Ik heb gezegd blijf het weekend hier, ik wil het uitstellen dat definitieve afscheid. Ik ben niet geboren voor het afscheid. Ga maar weg dan. Dan ben je dood, net als mijn vader. Zij maakte er een drietrapsraket van. De vergelijking met mijn vader is een gotspe.
Ik dans in de hel. Ik bel mijn moeder en ze zegt: je mag me om vier uur ’s nachts bellen, daar ben ik voor. Ze is een totaalmoeder, ze is mijn moeder. Het is zo moeilijk om tot ziens te zeggen tegen iemand met wie je allesbehalve klaar bent, iemand van wie je weet dat ze de foute beslissing neemt, of de goede, wat maakt het uit. It gets you down. Met of zonder, alleen ben je sowieso.
Ik dans in de hel. Ik heb zin om daar te wandelen, zoals ik nu doe in mijn hoofd, weet je wat ik zie? Alles is mooi, alles is lief en onbewolkt, ik zie bomen, ik zie alles ik zie zwarte luxewagens, kuilen zonder vorst, ik mag de kuil in zonder vorst. Ik dans in de hel, want ik denk aan alle dingen tegelijk. Ik dans in de hel, want ik denk aan alle dingen tegelijk.