23 November 2007

Onze Vader

Hij weet niet eens dat ik van de dieren houd omdat de mensen zo teleurstellen, en hij heeft me geleerd dat de mensen niet luisteren omdat ze zo goed kunnen praten. Sindsdien zoek ik soortgenoten die van dieren houden, of van mensen die op dieren lijken. We moeten terug naar het begin, zei hij. Hij is er zolang ik er ben. Diep van binnen hield hij ook alleen maar van dieren, niet van mensen. Mensen zijn vies en stinken, van welk ras ook. De enige mensen die ik heb ontmoet die lekker roken waren de Himba, in 1998, in Namibië. Maar die zijn maar met zo weinig. Ik vraag me voortdurend af of Jimi Hendrix lekker heeft geroken. Ik vermoed van wel. Dat is de belangrijkste vraag die ik aan Ronnie Wood ga stellen, want die heeft met hem samengewoond. Jij rook ook lekker vanavond.

Donder, mijn dier, is het mooiste wezen dat ik ooit ben tegengekomen. Ze ligt naast me hier en ze komt uit Kampen, een boerderij in Kampen, ik ben er zelf geweest om haar te halen. Met mijn oude boeft. Ik houd van mijn oude boeft. Elke nieuwe dag is het grote liefde, nieuw feest, onbaatzuchtige liefde. Klim maar in mijn broek. Ze is nu ook in jouw broek geklommen. Ik vertrouw iedereen in wiens broek zij klimt. Maar als gezegd: ik laat hier, in mijn domein, op een enkeling na niemand toe. Dus er valt niet zoveel te klimmen voor Donder. Voor mijzelf ook niet.

We luisteren hier naar Radiohead, naar Videotape. In 1996, toen mijn vader doodging, hebben we gekeken wat er over was, en we vonden een videoband. Hij was archeoloog, en heeft ooit voor de AVRO-televisie een opname gemaakt. Ze vroegen hem rond te lopen bij de grafheuvels die hijzelf had ontdekt in de bossen van Leersum, ze vroegen hem welk verhaal hij daarbij wilde maken. Hij zei: ik loop daar, met een dood kind, en ik ga dat kind begraven. Een dood meisje. Heeft hij ooit een dood meisje gehad? Of een dode zoon, of een dode broer? God, wat mis ik die man. Hij was mijn mooiste vriend.
En hij zei: ik wil er alleen maar de muziek van Mozart onder, het requiem voor zijn vader. Enfin, zo is het gegaan. Ik heb het één keer gezien, dat hij daar loopt, terwijl Mozarts Requiem speelt. Die video ligt thuis bij mijn moeder. Dat is voor mij dat Radiohead-nummer. Maar dat kan Thom Yorke natuurlijk ook niet weten.