U zit in de woonkamer. Het is knus, het is warm. De gordijnen zijn dicht, buiten giert de wind.
U hebt een glaasje voor uzelf ingeschonken en er staat een geruststellend deuntje op.
U leest een boek.
Ineens spitst uw hond de oren. Hij begint te grommen. Nu hoort u het zelf ook. Geluiden die niet veroorzaakt worden door de gierende wind buiten. Achter in het huis doet iemand een deur open. De hond begint woest te blaffen. En de volgende seconde vliegt de deur van de woonkamer open.
Een man neemt met verwilderde blik de kamer op. Dan stormt hij op u af. Zijn donkerblauwe jas wappert om hem heen. De hond wil hem te lijf gaan, maar krijgt geen vat op hem. Het volgende moment staat de man voor u en grist uw boek uit uw handen. In hoog tempo bladert hij het door. Wanneer hij gevonden heeft wat hij zocht, scheurt hij er resoluut enige bladzijden uit.
'Dat was niks,' mompelt hij met een grafstem en duwt het boek terug in uw handen.
Hij verscheurt de bladzijden en stopt de snippers in zijn jas.
Voor u goed in de gaten hebt wat u is overkomen, is de man alweer verdwenen.
De muziek weerklinkt nog. Naast u staat nog steeds uw glaasje. En buiten giert de wind.
Ziehier wat u zojuist is overkomen.
(Wie de snippers toch nog wil inzien, mailt mij.)
Tssk. Wat moet Herman daar nu weer niet van denken?
G. - 14 November 2003
Ik wilde al gaan mailen: ik mis een stukje.
Het was een mooi stukje, en als je bang was dat het een "ouch-my-foot-i-dropped-a-name"-ding was - ach.
walter (URL) - 14 November 2003
Maar ik heb helemaal geen hond.
Elmer (URL) - 15 November 2003
Ach, ik heb nog wel een ander boek.
Roelof (URL) - 15 November 2003
s p o o k y
Ellen (URL) - 15 November 2003
Uw jaszak, mijn browsercache. Ik zal de bootleg voor eigen gebruik bewaren.
Roel - 16 November 2003
Ik heb spijt over elk woord dat ik schrijf.
Klaus (URL) - 16 November 2003