Vanuit je hoofd kun je enterhaken uitwerpen naar plekken die je kent, of naar plekken die je hebt gekend. Plaatsen waarvan je een beeld hebt gekregen, maar die je nog niet kent, blijken achteraf ook helemaal niet te bestaan. Het zit mooi in elkaar, in dit leven.
* Billie Holiday op een podium van donkerbruin hout, in een rokerig zaaltje.
* Een opgewekte krantenverkoper in de Bülowstraße, Berlijn, 1931. Hij verheugt zich op het kopje koffie dat hij, tevreden over het grote aantal verkochte exemplaren, zo zal gaan drinken.
* Mijn Hemelse Kruidenazijntuin: 'We bekijken de kraampjes die over het terrein verspreid staan. Op traditionele wijze wordt hier kruidenazijn gemaakt. De flessen staan op de houten planken van de kraampjes. Ik ruik het hout, ik ruik het gras waarover wij lopen, ik ruik de zuivere benzinegeur die van mijn afgekoelde motor walmt. Blote meisjes en vrouwen zijn bezig flessen te vullen met takjes tijm en andere welriekende kruiden. Zij lopen rond alsof zij kleren droegen: ze bukken zich en strekken zich en huppelen rond met de takjes in hun hand. We mogen salade proeven die is aangemaakt met de verse kruidenazijn. En ook de blote vrouwen en meisjes ruiken heerlijk: ik druk kussen op hun voorhoofd, ik schik hun haren.'
* De wereld waarin we de Zwarte Dood hebben doodgeknuffeld en Zijn subtiel gekruide lijk nu met smaak verorberen.
* Een reusachtige zwarte kraai die komt aanvliegen boven het beboste dal en op een paar meter van mij vandaan landt. Ik neem afscheid van de geliefden, hijs mij op de rug van de kraai (poten groot als boomtakken), en we vliegen weg. We cirkelen boven het beboste dal, de kraai zwenkt en ik val een val die eeuwig lijkt te duren en telkens opnieuw eindigt in een nieuwe droom.
* Oma Mimi Nierbeck genannt Ellingmann die de mandoline bespeelt en luidkeels en zuiver zingt. Ze draagt een wit schort en zit wijdbeens op een caféstoel. Haar gezicht is er nog: het is mijn gezicht. Ze maakt de lekkerste mayonaise ter wereld. Naja, we zijn samen, want in mijn wereld is inmiddels niemand meer dood.
(Alles geschreven met Cocorosie op de koptelefoon)