Het was alweer drieëntwintig en een half jaar geleden (29 april 1980, Joan Armatrading) dat Ellingmann voor het laatst een concert had bezocht in Muziekcentrum Vredenburg. Er bleek het een en ander veranderd — niet in het Centrum, maar in Ellingmann. Dit was zo'n avond waarop je dat met weemoed en verbazing vaststellen kunt, waarop je vruchteloos probeert drieëntwintig en een half jaar in één zin onder te brengen.
Spinvis treedt op. Nooit iets van die man gehoord, hoogstens over hem gehoord.
Maar bij het betreden van de zaal gaat het mis. Ellingmann kijkt rond, neemt de mensenmassa in zich op, herinnert zich glimlachend dat hij enige malen in die drieëntwintig en een half jaar in trams, bussen, treinen en concertzalen is overvallen door een beklemmingsaanval, bedenkt zich te laat dat het aanroepen van die herinnering in het verleden fatale gevolgen placht te hebben en wordt datzelfde moment getroffen: eruit, eruit hier, weg, de uitgang, niets moet, alles mag, grijp mij niet zo onbeleefd bij de keel zeg, hoe is het mogelijk dat een ander zich hier weet te handhaven, o massa's wijkt uiteen, mogen die muren neer, mag dat plafond eraf, verlaat mij en laat mij met rust, waar drijft de witte wolk waarop ik mij neervlijen kan, waar is het uitzicht zonder einde.
Ellingmann heeft tijdens het voorprogramma zijn plaats boven in de zaal verlaten en staat bij de uitgang, die Poort naar het Paradijs van troost en rust. Maar bij de eerste noten van Spinvis' eerste nummer, Limonadeglazen wodka, blijkt dat vluchten niet meer hoeft, de beklemmingsaanval is door die man op het podium afgeslagen, dankjewel man, en al snel drijft Ellingmann op een witte wolk en geniet van uitzichten zonder einde.
Zolang de persoon op het podium je aandacht vast kan houden biedt hij je afleiding zodat het vluchtgevoel minder sterk aanwezig is. : )
Aukje (URL) - 18 December 2003
'neervlijen'. En een zoen.
Nee!
:-)
Paul (URL) - 18 December 2003
Poeh, dat was maar net op tijd!
Eind 1979 zat had ik mij net geinstalleerd op mijn studentenkamer op de Willem Schuylenburglaan 68. Ik geloof dat de eerste LP (!) die ik toen draaide van Joan Armatrading was.
De volgende 10 waren overigens van Frank Zappa.
Een van de leukste concerten die ik in Muziekcentrum Vredenberg heb gezien was overigens dat van Udo Lindenberg met een gastoptreden van Eric Burdon!
CasaSpider - 18 December 2003
Concerten... File voor het parkeerterrein. Wachten. Rij voor de ingang. Wachten. Naar binnen. Mooi op tijd. Da's twee uur te vroeg. Wachten. Voordringende mensen. Wachten. Ha, daar is een jongen die bier verkoopt. Shit, hij ziet me niet. Wachten. Wachten. Wachten.
Ruben (URL) - 19 December 2003
Weer op zoek naar iets moois, inspiratie of even in contact komen met een oud gevoel.
Vrijdagavaond en even op zoek naar je oude ik.
samen komen wij er achter dat die aleen maar diende tot de nieuwe ik die toch weer mooier is!
groetjes li
li - 20 December 2003